گفتاردرمانی در کودکان
.
گفتاردرمانی در کودکان
گفتار درمانی در کودکان چگونه است؟
گفتاردرمانی کودکان به کودکان با مشکلات ارتباطی چه در نحوه صحبت کردن و چه در درک ارتباط کمک می کند. گفتار درمانی همچنین اختلالات حرکتی دهان ، مانند مشکلات جویدن و بلع ، و همچنین اختلالات گفتاری، پردازش شنوایی و مهارت های اجتماعی را درمان می کند. آسیب شناسان گفتار و زبان برای پیشگیری ، ارزیابی ، تشخیص و درمان گفتار ، زبان ، ارتباطات اجتماعی ، ارتباطات شناختی و اختلالات بلع در کودکان و بزرگسالان کار می کنند. اختلالات گفتاری می تواند عزت نفس کودک شما را از بین ببرد و باعث شود او از مدرسه اجتناب کند. خبر خوب این است که گفتاردرمانی فوق العاده موثر است. با این حال ، برای دستیابی به حداکثر تاثیر ، باید به محض ظاهر شدن اولین علائم اختلال گفتاری ، فرزند شما تحت درمان قرار گیرد. در سن 2 سالگی ، معمولا اکثر کودکان بیش از 300 کلمه را درک می کنند. اگر فرزند شما در درک جملات ساده مانند “کت خود را بپوشید” مشکل داشته باشد ، ممکن است وقت آن رسیده که به گفتاردرمانگر مراجعه کنید. گفتاردرمانی فواید زیادی برای کودکان دارد از جمله: بهبود ارتباطات تا بتوانند افکار و احساسات خود را بیان کنند. آنها را قادر می سازد تا صحبت کنند تا دیگران آنچه را که می گویند درک کنند. آنها را برای مدرسه آماده کنید تا بتوانند در یادگیری با سایر کودکان همگام شوند. اگر کودک شما در صحبت کردن تأخیر دارد ، این بدان معنا نیست که چیزی اشتباه است. تأخیر در گفتار همچنین می تواند به دلیل از دست دادن شنوایی یا اختلالات زمینه ای عصبی یا رشدی باشد. بسیاری از انواع تاخیر گفتار را می توان به طور موثر درمان کرد. اختلالات رشد گفتاری و زبانی یکی از دلایل شایع مشکلات گفتاری/زبانی در کودکان است. این اختلالات یادگیری ناشی از عملکرد متفاوت مغز است. فرزند شما ممکن است در تولید صداهای گفتاری ، استفاده از زبان گفتاری برای برقراری ارتباط یا درک آنچه دیگران می گویند مشکل داشته باشد. شما لزوماً نباید صحبت های کودک نوپای خود را تصحیح کنید ، بلکه باید آنچه را که او گفته است گسترش دهید. حرفهای کودک نوپای خود را بپذیرید و از گفتن به آنها در مورد گفتار اشتباه شان خودداری کنید. در عوض ، کلمات را به درستی برای آنها مدل دهی کنید.
چه کودکانی به گفتاردرمانی نیاز دارند؟
در زیر 10 نشانه وجود دارد که نشان می دهد فرزند شما دارای اختلال گفتاری است و به گفتار درمانی نیاز دارد:
1.ناروانی گفتار/لکنت کودک شما:
لکنت یک نشانه واضح است که فرزند شما به گفتاردرمانی نیاز دارد. کودکانی که لکنت دارند ممکن است کلمات کامل (او-او-به سمت در دوید) یا اولین حرف یک کلمه (ج-ج-جغد) را تکرار کنند و یا صدایی را به صورت کشیده بگوید (سسسسسسلام) و یا مکث داشته باشد (ا….سب). گاهی اوقات ممکن است کودکان با لکنت به طور کلی صحبت نکنند.
2.فرزند شما دارای کیفیت صدای نامناسب است.
همه علائم اختلال گفتاری به مصوت یا صامت مربوط نمی شود. اغلب ، کودکانی که دارای صدای خشن یا ناتوانی در کنترل صدا هستند ممکن است نیاز به مداخله زودهنگام داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در تأکید بر هجا صحیح یک کلمه مشکل داشته باشند ، حتی اگر یک کلمه را به درستی تلفظ کنند.
3.کودک شما با سایر کودکان ارتباط برقرار نمی کند.
اگر هنگام صحبت کردن یا بازی کردن کودک شما لبخند نمی زند یا ارتباط برقرار نمی کند ، باید یک قرار ملاقات با یک متخصص گفتار درمانی تعیین کنید.
4.کودک شما غان وغون نمی کند.
بین چهار تا هفت ماهگی ، فرزند شما باید در حال صداسازی باشد. این صداها مهم هستند زیرا به پسر یا دختر شما در یادگیری کلمات کمک می کنند.
5.کودک شما بی ثباتی گفتار را نشان می دهد.
به عنوان مثال ، فرزند شما ممکن است یک کلمه را در بار اول به درستی تلفظ کند اما بار دوم یا سوم را اشتباه بیان کند. آنها همچنین ممکن است بین هجاها فاصله ایجاد کنند.
6.کودک شما دارای شکاف لب/کام یا سایر مشکلات ساختاری-دهانی است.
مشکلات لب ، فک یا زبان می تواند صحبت کردن واضح و مداوم را برای کودکان دشوار کند. این می تواند تأثیر مخربی بر پیشرفت تحصیلی آنها داشته باشد.
7.کودک شما اشاره نمیکند.
کودک شما باید از حرکاتی مانند تکان دادن و اشاره در سن هفت تا دوازده ماهگی استفاده کند.
8.کودک شما صحبت نمی کند.
وقتی کودک شما زیاد صحبت نمی کند – یا اصلاً – این یک هشداراست. همچنین اگر کودک شما در سن دو سالگی کمتر از 50 کلمه می گوید ، باید نگران باشید.
9.کودک شما عفونت گوش دارد.
ممکن است عفونت گوش را با اختلالات گفتاری یکسان ندانید ، اما عفونت های وسیع و مزمن گوش می تواند باعث جمع شدن مایع در گوش میانی و باعث کم شنوایی موقت شود. در صورت تکرار مکرر ، ممکن است گفتار فرزند شما به تاخیر بیفتد.
10.کودک شما دارای نوعی اختلال شنوایی است.
برای ایجاد صحیح صداها ، فرزند شما باید بتواند آنها را به درستی بشنود. از دست دادن شنوایی ، به ویژه در سال های اولیه ، می تواند مشکلات گفتاری گسترده تری را به دنبال داشته باشد. اگر کودک شما حتی تا حدی دچار کم شنوایی شده است ، مهم است که از نزدیک با یک متخصص گفتاردرمانی و شنوایی شناس همکاری کنید تا مطمئن شوید که او از تمام مهارت های مورد نیاز برای موفقیت در مدرسه و زندگی برخوردار است.
برنامه های گفتاردرمانی در کودکان:
اگر فرزند شما دارای ناتوانی گفتاری است که شامل مشکلات توضیح داده شده می شود ، گفتاردرمانی ممکن است به بهبود رشد زبان ، ارتباطات و مهارت های زبانی کمک کند. گفتاردرمانگر ممکن است ناتوانی یادگیری مبتنی بر زبان را در دانش آموزانی که برای خواندن و بیان خود در تکالیف نوشتاری تلاش می کنند ، تشخیص دهد چون مشکلات زبان می تواند تأثیر زیادی بر توانایی نوشتن کودک داشته باشد.برای نوشتن ، کودکان باید بتوانند ایده های خود را در قالب کلمات قرار دهند و این کلمات را به صورت جمله بندی کنند. همچنین ، چالش های زبان درکی و پیروی از دستورالعمل ها را برای کودکان دشوار می کند که متصص گفتار و زبان می تواند به ایجاد این مهارت ها کمک کند. برای ارائه درمان مستقیم ، درمانگران ارزیابی ها را انجام می دهند و برای ایجاد کلاس های درس غنی و مناسب کودک با معلمان مشورت می کنند یا برای کودکان کوچک تر جهت غنی سازی محیط به خانواده/سرپرست کودک مشاوره میدهند. درمان ممکن است فردی یا شامل گروه کوچکی از همسالان باشد که با چالش های اجتماعی و ارتباطی مشابهی روبرو هستند. در هر دو موقعیت ، هدف این است که آموزش را سرگرم کننده کنید ، فضای دوستانه ایجاد کنید و دانش آموزان را قادر سازید تا در محیط اجتماعی موفق شوند. در گفتار درمانی ، یک درمانگر با کودک به صورت فردی ، در یک گروه کوچک یا مستقیماً در کلاس درس کار می کند تا بر مشکلات ناشی از یک اختلال خاص غلبه کند. درمانگران از استراتژی های مختلفی استفاده می کنند ، از جمله:
- فعالیتهای مداخله ای جهت بهبود مهارت زبانی: درمانگر با بازی و صحبت کردن ، استفاده از تصاویر ، کتابها ، اشیاء یا رویدادهای جاری برای تحریک رشد زبان با کودک تعامل خواهد داشت. درمانگر همچنین ممکن است تلفظ صحیح را الگو قرار داده و از تمرینات تکراری برای تقویت مهارت های گفتاری و زبانی استفاده کند.
- درمان جهت بهبود تولید گفتار: تمرینات بیان یا تولید صدا شامل این است که درمانگر صداها و هجا های صحیح را برای کودک ، اغلب در حین فعالیت های بازی ، الگو میدهد. سطح بازی متناسب با سن است و به نیازهای خاص کودک مربوط می شود. درمانگر به صورت فیزیکی به کودک نشان می دهد که چگونه صداهای خاصی را تولید کند ، مانند صدای “ر” ، و ممکن است نحوه حرکت زبان را برای تولید صداهای خاص نشان دهد.
- درمان دهانی-حرکتی/تغذیه و بلع: درمانگر از انواع تمرینات دهانی-از جمله ماساژ صورت و تمرینات مختلف زبان ، لب و فک-برای تقویت عضلات دهان استفاده می کند و همچنین ممکن است با بافت و دمای مختلف غذا کار کند تا آگاهی دهانی کودک را در هنگام غذا خوردن و بلع افزایش دهد.
متخصصان گفتار و زبان تاکید دارند که مشارکت والدین برای موفقیت پیشرفت کودک در گفتار درمانی بسیار مهم است و والدین بخش مهمی از برنامه درمانی فرزند خود هستند و به تعیین موفقیت آمیز بودن آن کمک می کنند. کودکانی که برنامه را سریعتر و با ماندگاری بیشتر اثرات درمان به پایان می رسانند ، کسانی هستند که والدین آنها در این امر مشارکت داشته اند. در مورد چگونگی کمک به فرزند خود ، از درمانگر راهنمایی بخواهید. همچنین ذکر این نکه حائز اهمیت است که فرایند غلبه بر اختلال گفتاری یا زبانی ممکن است زمان و تلاش زیادی ببرد ، بنابراین مهم است که همه اعضای خانواده صبور باشند.
نویسنده : شمیم قاضی